سکوت دلیل بر نبودن حرف نیست

روزایی هست که مث یه نارنجک ضامن دار میشی

خودت و حرفات آماده ی ترکیدن هستین

دوس داری ضامنُ بکشی و خودت و پرت کنی یه گوشه و منتظر انفجار باشی

ولی کسی نیس ضامنُ بکشه

انقد میمونی که نَم میکشی

دیگه عمل نمیکنی حتی اگه کسی باشه که ضامنتُ بکشه

اینجاس که یه خشاب سکوت خالی میکنی تو پیشونی خودت و خلاص