نه که حرفی نباشه واسه گفتن
اتفاقا حرف هست خعلی هم زیاده فقط من بلد نیستم بزنمشون
زورم بهشون نمیرسه
نه تنها زور من بلکه زور کلمه ها هم بهشون نمیرسه
وختی میپرسی "چرا ساکتی" و یه "نمیدونم چه مرگمه" جواب میگیری خودت تا تهش بخون که طرف انقد حرف داره و نتونسته بزنه که لال شده!
این حرفا مسموم ان! انگشت میندازی تو حلقت تا بالا بیاریشون میاد بالا ولی همونجا میمونه و بعضی وختا راه نفس کشیدنتم میگیره ولی بیرون نمیاد! فقط لال میشی
هی زور میزنی بگی! نمیشه
دوباره زور میزنی... دوباره و دوباره تا اینکه میری رو اسکرین سیور
اینجاس که ترجیح میدی ساکت باشی و یه مرگ چن روزه رو تجربه کنی تا اینکه هی زور بزنی و بجز درد گلو و چشمای قرمز چیزی واست نمونه!
بعد کلن اوضاع بدتر میشه وختی میگی "نمیدونم چه مرگمه" تا تهش نخونن
بیشتر برن رو رشته های عصبی