قایقی باید کاشت

یک حس عجیب

درست در همان لحظه که اطرافت را پر کرده اند آدمهایی که میبینند اما غیر از تو را

درست در همان لحظه که موزیک متن چشمهایت صدای همهمه و حرفهایی ست که زده میشود اما با غیر از تو

رهایی از شرِ هجوم افکار درنده , خان هشتمی میشود که کمر رستم ها را میشکند

در گوشه ای از خودت کز میکنی و تصمیم میگیری خودت را برداری و به دریا بزنی

به دور دست ها برسی

جایی که نوشته های بی مخاطب سرزنش نشوند

جایی که آوازهای دسته جمعی ِ یک نفر آزاردهنده نباشد

جایی که حس همزادپنداری با خط کشی های خیابان مضحک نباشد

خط کشی هایی که از من تا این "تو"ی لعنتی نمیرسد

آری! قایقی خواهم کاشت