تو زندگی هر آدمی یه سری چیزا هست که باید ناب بمونه.
یه سری چیزا که هیچوفت نباید با کسی به اشتراک گذاشته بشن. یه سری چیزا که حتی خودتم باید کمتر بری سراغشون که همیشه جذاب و تازه باشن. چیزایی که عادی شدن و همه گیر شدنشون اونارو از بین میبره.
خاطرات یکی از مهمترین چیرهاییه که باید ناب بمونن. خیلیا با خاطراتشون زنده ان ینی روزی که مرور یه خاطرهی خوب دیگه نتونه ریتم قلبشونو بهم بریزه میمیرن.
پس اگه خاطره ای دارید که با دوره کردنش یه لبخند کوچیک و تلخ میشینه رو صورتتون , اگه یه آهنگی هست که گوش دادنش میتونه تو زمان جابجاتون کنه , اگه یه خیابونی هست که قدم زدن تو اون خیابون شما رو یاد چیزای خوب میندازه سعی کنید تا جایی که امکان داره باکره نگهش دارید
اون خاطره رو واسه هیچکس تعریف نکنید. اون آهنگو با هیچکس دیگه ای گوش نکنید. توی اون خیابون با هیچکس قدم نزنید.
شاید بتونید با اون خاطرات مدت بیشتری زنده بمونید
خاطرات باکره 2دسته ان؛ خاطرهایی که یادشون خجالت اوره وخاطرهایی که حسرت؛ بغض یامرهمن؛
دسته دومیامیتونن رو خاطرهاشون حساب بازکنن؛ خوشبحالشون!
سلام با اجازتون شما رو لینک وبلاگم کردم.
ممنون به خاطر نوشته های زیباتون
مخلصم! با تشکر
حیات نشئه تنهاییست